Mikilvæg skilaboð!! :o)

Á hátindi viskunnar sat og lærði af fávísum manni..!!

Þessi lína tilheyrir einhverju ljóði sem sem ég krassaði á gulann pappír líklega þegar ég var í 10. bekk í Héraðskólanum á Laugarvatni.. :) Mér finnst þessi setning vera alveg ótrúlega töff miðað við aldur og fyrrstörf höfunar á þessum tíma

Ég er reyndar alltaf að finna einhverjar svona setningar og gömul ljóð útum allt, sem ég hef krassað niður í bækur í gegnum tíðina... úffs og nú er ég farin að skrifa eins og ég sé hundgömul.. sem ég er sko alls ekki!!!  

Það er aldrei að vita hvort ég safni þessu ekki saman einn daginn og gerir eitthvað sniðugt við það sem ég nota ekki í lögin mín ;o)

Ég hendi inn hérna ljóði að ganni sem ég fann fyrir tilviljun eftir langan tima.. eins og titill segir þá var þetta krassað á blað sama dag....

11. febrúar 1999

Langt í burtu    
get ég snert ljósið
sem leiðir mig inn-
inn um dyrnar
að óendanleikanum....

Hugansdýpi
kallar mér að koma
hitta sig í undirmeðvitunni
dansa á skýi litanna
endalaust í algleymi.

Vindar alheimsins
rigna yfir mig.
Ég set hendurnar út
hrópa
"TAKIÐI MIG AÐ EILÍFU"!!

Og sólin skýn á mig í myrkrinu
yljar mér,
langt langt í burtu
frá byrjun dropanna
sem falla einir
út í auðnina.

 

Athugasemdir

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 4.3.2008 kl. 23:33]

Já, býsna gott verð eg að segja.

Líka setningin í upphafi.